تن تن

همه ی کارتون ها مثل هم نبودند. اصلا بعضی کتاب ها متفاوت بودند، یعنی هر نسلی میتونست ارتباط برقرار کنه.همون کتابی که مادرم خوند به دست داییم رسید و بعد از دایی نوبت من بود.
پسرک سفید پوست مو بور، قرار بود از شرق اروپا خاطره ساز بشه که شد. دست جناب هرژه درد نکنه، نمیدونم چه اتفاقی میتونه بیفته که یه انسان شاهکار خلق کنه، که هرژه کرد، اما بیش از افسوس خوردن، لذت بردم،میبرم و خواهم برد.( افسوس خوردن هم به دلیل عدم ظهور داستان پرداز قهاری چون هرژه در کشور خودمون بود، معاصر!!! منظورم هست)
دو تا انتشاراتی تن تن رو چاپ میکردن، دومی جدید بود، بعد از انقلاب(اسمش یادم نیست)، میشه گفت تمام سعیش رو کرد که تن تن رو با ترجمه های غلط و فالش نابود کنه(تن تن و نیلوفر آبی، تن تن در سرزمین پیکارگران!!!!،کوسه های دریاچه ی سرخ،تن تن و خرچنگ چنگال!!!طلایی)، ولی خب،خدایی بود که سایه ی انتشارات "زرین" بر سر مجموعه ی تن تن بود.
امروز سالگرد هرژه نیست، قرار هم نیست فیلم جدیدی از تن تن ساخته بشه، یا اگر هست من بی اطلاعم، اما فکر میکنم بعد از یادآوری از منفور ترین فیلم و کتاب دوران طفولیتم بد نباشه یه سر به محبوب ترین فیلم، کارتون و کتاب تمام عمرم بزنم. (عشق یا تنفرhttp://raavi1.blogspot.com/2013/09/blog-post_3.html)

چند وقت پیش تو وبلاگ قدیم و خدابیامرزم یادداشتی پیدا کردم با این مضمون: تن تن یا خود من

http://rawyraavi.blogspot.ca/2013/03/blog-post_8308.html?m=1