توضیح

بحث رسید به اینجا که برای نقض کردن نیازی به دلیل و برهان نیست و متقابلاً برای اثبات هست. گفتیم که اگر درست به دنیا نگاه کنیم،مثل یک مکعبی میمونه که ما بیرونش ایستادیم.اطلاعی راجع به درون مکعب نیست،میتونه خالی باشه میتونه پر.امکانش هست یکسری آزمایش پر بودن یا خالی بودن مکعب رو تا حدودی ثابت کنه،اما با قاطعیت نیست. خیلی چیزها اثبات شده وجودیتشون ولی حس نشدن، خیلی چیزها هم حس شدن ولی هیچوقت اثبات نشدن.
قیافه هاشون شده بود علامت تعجب.تند رفتم،زده بودم تو خاکی.
من رو باش چه چیزایی رو به چه کسایی توضیح میدم.بد جایی رسیدم،اول یه کاری رو میکنم بعد وسطش از خودم میپرسم چرا؟